فایل متنی شفا در اتاق درمان

مراجعی با علائم افسردگی مانند غمگینی شدید، کاهش لذت از زندگی، بی حوصلگی، خودسرزنش گری و احساس گناه، احساس کاهش انرژی و اختلال خواب و اشتها به یکی از مراکز مشاوره مراجعه کند، مشاور یا روان شناس مربوطه ممکن است با روش رفتاردرمانی شناختی CBT به بررسی افکار اتوماتیک منفی مراجع پرداخته و او را به سمت اصلاح منطقی افکار و باورها و تغییر احساسات هدایت کند، روان شناس دیگری ممکن است برای درمان مراجع از درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد ACT استفاده کرده و مراجع را تشویق کند که داشتن افکار ذهنی منفی را بپذیرد، آن ها را رها کرده و در مسیر ارزش های زندگی اش گام بردارد. ممکن است روان شناس سومی با رویکرد روانکاوی بر تحلیل و بررسی دوران کودکی مراجع تمرکز کرده و سعی کند با بینش دهی نسبت به آسیب ها و تعارضات دوران کودکی مراجع، او را درمان کند، و اگر مشاوری رویکرد وجودگرایی داشته باشد به بررسی اضطراب بنیادی مراجع پرداخته و با پررنگ کردن مفاهیم آزادی، اختیار و مسئولیت به درمان مراجع کمک کند. در این بین ممکن است مشاورینی هم باشند که بدون برنامه، مصاحبه و مشاوره را شروع کنند و روند درمان را به دست رخدادهای جلسه بسپارند و…

شما جزء کدام دسته هستید؟ شما با چه روشی، با کدام یک از روش های رایج درمان مراجع را شروع می کنید؟ آیا روش دیگری برای کمک به بهبود مراجع به ذهنتان می رسد؟ روان شناسی به نام دکتر الکساندر لوید روش دیگری را پیشنهاد داده است که نام آن را درمان با کدهای شفابخش گذاشته است. 

به نظر شما چرا این روش های درمانی با هم متفاوت اند؟ قطعا جواب شما این است که چون باورهای بنیادی این رویکردها در مورد پیدایش افسردگی با هم متفاوت است بنابراین روش های درمانی متفاوتی هم دارند؛ مثلا باور درمانگران رویکرد شناختی رفتاری این است که طرز تلقی، برداشت و استنباط  فرد از حوادث و رخدادهای زندگی است که او را افسرده کرده، یا باور درمانگران درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد این است که فرد به شدت اسیر و گرفتار افکار ذهنی خود شده و باید از این اسارت رها شود و یا درمانگری که درمان روانکاوی را انتخاب می کند اعتقاد دارد که مراجع در دوران کودکی آسیب جدی دیده است و… .

باور رویکرد کدهای شفابخش این است که شکل گیری و فعال شدن خاطرات مخرب سلولی باعث شکل گیری دوازده درد مزمن در انسان می شود و این دوازده درد موجب برانگیختگی سیستم جنگ و گریز در مغز افراد شده و موجب دردهای روانی برای فرد می شود، البته نحوه بروز این درد در هر فردی با توجه به ویژگی سرشتی و محیط تربیتی او متفاوت بوده اما روند شفابخشی برای همه افراد تقریبا مشابه است، از نظر لوید تمام انسان ها دردهایی در درون دارند که باید با روش خودشفابخشی توسط خود فرد یا با کمک درمانگر این دردها شفا یابد. آنچه مسلم است تمام رویکردهای ارائه شده تاکنون حالت درمانی داشته و لزوما توسط درمانگر اجرا شده و در واقع از بیرون سعی در بهبود افراد بیمار داشته اند، ولی در این رویکرد به جای درمان از بیرون به یک تحول درونی روانی در خود فرد یا همان شفابخشی آلام روانی و دردها از درون توجه شده است، این یک پارادیم جدید در دنیای روان شناسی است که برای اولین بارصراحتا بیان می کند که مشکلات انسان ها یعنی دردهای درونی که در طول زمان به وجود آمده اند را نمی توان به طور کامل درمان کرد، بلکه می توان شفا داد، شفا یک فرایند تحول درونی، تدریجی، دائمی با درک عواطف خود و التیام دردهای درونی توسط خود فرد است. در این راستا درمانگران مشاور و روان شناس زمینه شفا را برای فرد مراجع فراهم می کنند.

حال، شما به عنوان یک مشاور یا روان شناس مایلید با این باور کار خود را با مراجع شروع کنید؟ چه سؤالاتی به ذهن شما می رسد؟ ممکن است سؤالات شما این  موارد را شامل شود: ارائه دهنده این روش کیست؟ مبنای علمی و نظری این رویکرد چگونه است؟ چه ابزار سنجشی دارد؟ برای چه مراجعانی متناسب است؟ روال جلسات خودشفابخشی چگونه پیش می رود؟ و برای چه مشکلات یا اختلالاتی کاربرد دارد؟ در این کتاب به این سؤالات پاسخ داده شده است.